Z racji tak, a nie inaczej, ukształtowanej sceny politycznej, zawsze będą trudności z wyborem lidera opozycji.
Nie było z tym dotychczas większych problemów tylko dlatego, że nigdy nie zdarzyło się, aby wyborcy nie dano nawet alternatywy w postaci wyboru mniejszego zła.
Dzięki temu niespodziewaną premię uzyskała partia, której stały elektorat, pozwolił na samodzielne rządy, a jej kandydatowi zostać prezydentem.
Suweren proponuje, powołanie przez partie opozycyjne wspólnej struktury, kierowanej przez zmieniającego się co pól roku lidera (niekoniecznie partii) na warunkach podobnych do funkcjonowania UE.
